Ангилал: Эссэ

Хар цагаан

Харуусал байхгүй бол хайр үнэ цэнэгүй, хатуужил байхгүй бол зөөлөн хүндгүй, хар байхгүй бол цагааныг хүн хүсэхгүй,зовлонг амталж байж жаргалыг хүснэ, дуулсан хүнд уйлсан хүн атаархана, ухарч байхдаа урагшлахаа санана , энэ хорвоо юутай сонин юм бэ? юутай хачин юм бэ? Дандаа сайхан амьдрахаар би муухайг мартчих гээд байх юм. Үргэлж муухай явахаар хүмүүс намайг мартах гээд айлгах юм

2013 он Б. Бүжинлхам Дархан -Уул