Ангилал: Эссэ

Өлзийтөгсийг зураглахуй

Өлзийтөгс нэр шигээ сайхан эрхэмсэг ,гэгээхэн бүсгүй .Дорнын тэнгэрт эрх чөлөөтэй дүүлэн нисч байгаа алтан хараацай, түүнд өөрийн гэсэн бодол бий, өөрийн гэсэн өнгө бий, өөрийн гэсэн дуу бий. Тэрээр цаг хугацаанд захирагдахгүй орон зайд гацахгүй ,чөлөөтөй нисч байна, дуудаж байна.
Өлзийтөгс өөрийн гэсэн өнгөөр өргөн дэлхийг, өндөр орчлонг зурж байна, бүтээж байна.
Яагаад тэр өнгө?, яагаад тэр сэтгэл? ,яагаад тэр гуниг? нүдэнд сайхан тэгээд бас ээлтэй дулаахан байгаа юм бол ...
Аргагүй шүү дээ. тэр чинь эмэгтэй хүн, тэр чинь гэгээн хүн , тэр чинь цайлган хүн шүү дээ. гэх зөөлхөн дуу хаанаас ч юм эгшиглэж удалгүй далайн түрлэгтэй нийлээд уужран холдоно.
, Гэгээн , цайлган тэр л хүний сэтгэлийн орон зайд зочлоод амраглаад жаргаад явах юмсан . Ямар ч л байсан зориод очиход аагтай амттай шүлгэн цайнаасаа аягалаад өгөх байх даа...

Б.Бүжинлхам 2013-8-15 Дархан -уул